- uşaq bağçası
- ana okulu
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
uşaq — is. 1. Azyaşlı oğlan, ya qız; çocuq. Uşaqlar üçün kitab. Uşaqların tərbiyəsi. – Şerə başlarkən uşaqdım, dostlar! S. Rüst.. Uşaqlar çox vaxt qolsuz bir köynəklə yaşıl ot üstündə ayaqyalın gəzirlər. M. C.. // Cavan, gənc (oğlan, ya qız). İnad uşaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərbiyəçi — is. 1. Uşaq tərbiyə müəssisələrində (körpələr evi, uşaq bağçası, uşaq evi və s.) uşaqların tərbiyəsi ilə məşğul olan adam. Ağlı söz kəsəndən bəri ana nəvazişini tərbiyəçilərdə görən. . Budaq xalasının söhbətindən sonra uzun müddət ata və ana… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağça — is. 1. Kiçik bağ, həyət bağı. Ay çıxıb bağçanı işıqlatmışdı. Ə. M.. Şirin bağçada səndəl üstündə oturmuşdu. İ. Ə.. 2. məc. Güllük, çiçəklik. Bu otağın pəncərələri . . qarşıdakı qızılgül bağçasına açılırdı. S. R.. 3. Məktəb yaşına çatmamış uşaqlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pedməktəb — is. Pedaqoji məktəb (ibtidai məktəb müəllimləri və uşaq bağçası tərbiyəçiləri hazırlayan orta məktəb) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yurd — is. 1. İnsanın doğulub böyüdüyü yer, məmləkət, ölkə; vətən. Ey kiçik dəmirçi, duyduğun haqdır; Çalış, yurdun üçün özünü göstər. Ə. C.. Həyətimdə safalı bir bağ salacağam mən; Yurdumda bir misilsiz bağban olacağam mən. M. Müş.. Hər məktubun öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayırmaq — f. 1. Bütöv halda olan şeyi parçalamaq, yaxud onun bir hissəsini götürmək, qoparmaq. Yumurtanın sarısını ağından ayırmaq. Sümüyü ətdən ayırmaq. Maddəni tərkib hissələrinə ayırmaq. 2. Əlaqəsini kəsmək, rabitəsini kəsmək, bir birindən uzaqlaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti